The Black Forest

7093. Submitted on 2020/11/16, 15.05 h by Arduenn:

Gepiel met een genotsknots

Lijflog, jongens en mijsjes. Want er zat een vervelend schokje in mijn stuurknuppel. Gelukkig had ik de juiste hex-sleutel om mijn Zwarte Verlengstuk open te pielen.

"Maar grootmoeder, wat heeft u allejezusteringveel elektrische bedrading!"

En lo and behold, er zat een kneiter van een speling tussen het metalen adaptor-deel en de yoke zelf (zie rode pijlen). Waarschijnlijk had ik een weekje of zes te hard en te vaak aan mijn plezierstokje gerukt teneinde mijn onverzadigbare jacht op TIE-fighters te bevredigen.

Links en rechts bij de rode pijlen toch maar wat metalen stripjes in de spleten gejast.

Gelukkig is er niets beters dat een wig kan slaan tussen een adaptor-ring en een schroefbus dan een stukje dubbelgevouwen aluminium van een theelichtje.

Oh, heerlijk. De ultieme fidget experience.

En na veel gepiel met springveren en washers klikt het pink-knopje (de auto-pilot disengage) ook nog eens veel lekkerderder.

Big deal, zal de gemiddelde lezer wellicht zeggen. Wat hebben wij daar nou an? De wijze les hieruit is tweeledig: 1. Ik ben blijkbaar toch niet zo dubbellinkshandig als ik dacht. Het is weer een metertje* verder af van het basiskamp aan de voet van Mount Zelfvertrouwen*. En 2. het is niet raadzaam om een gedistingeerde replica van een McDonnell-Douglas F/A-18 Hornet-knuppel te misbruiken voor zo'n wild en woest spel als Star Wars Squadrons.

Moge dit een wijze les zijn voor julle allen.

* Twéé metertjes indien ik niet na re-assemblage ineens een schroefje over had.

There are 5 comments to this post (the latest by Arduenn on 2020/11/16, 17.16 h).