5936. Submitted on 2017/9/4, 0.05 h by :
Berken
Nooit deed ik zo lang over 1 foto. Gelukkig waren de onderwerpen me geduldig aan het negeren.
Nooit deed ik zo lang over 1 foto. Gelukkig waren de onderwerpen me geduldig aan het negeren.
Ik wilde het juiste hoekje vinden waarmee ik al die stammetjes kon zien, dat er een hoop te zien waren waren die een streepje zonlicht opvingen + dat je diep het bos in kon kijken + dat de bomen vooraan een beetje leuke formatie vormden.
En dan licht meten. Dat moet wel een beetje secuur, met diafilm.
Als ik zwartwit fotografeer, dan kan ik voor teveel of te weinig belichting bij het ontwikkelen nog corrigeren, en daarna ook nog bij het scannen van het negatief. Maar bij een diafilm is het ontwikkelproces 'one size fits all' en daarna gaat de film die ik in mijn camera had, in de projector. Daar zit geen stap meer tussen. Geen scanner, geen photoshop of snapseed.
Het heeft wel wat, dat je een afbeelding bekijkt door middel van iets een iets tastbaars wat op dat moment aanwezig was, op dat moment beïnvloed werd door het licht daar.
Sfeervol plaatje.
Prachtpica, misschien moet ik eens het woud van staal te Maasvlakte uploaden naar Flickr en wat andere meuk eraf halen (note to self).
Berken vallen om bij fotograven die te lang doen over het maken van een foto, en dat is op deze foto goed te zien, ik neem het op voor de berken....
1. Arduenn commented on 2017/9/4, 7.50 h:
Wat een mooie bosschage. Waarom duurde het zo lang?