Wat zou er in dat brein van zo'n octopus omgaan? "Wat een leuk donker ding daar. Eens kijken of mijn tentakel daar omheen past." Of is het toch een innige blijk van dankbaarheid en een broederlijke omarming alvorens ieder zijnsweegs gaat? Of is dat alleen maar projectie? Zijn octopodi überhaupt sociaal? Raken ze elkaar aan als blijk van affectie? Ze beschikken over genoeg gereedschap om mee te knuffelen.
Ze hebben ook de hardware om hun eigen uiterlijk te veranderen. En ze hebben de ogen elkaars uiterlijk mee te bewonderen. Hun ogen hebben geen blinde vlek. Dat is niet nodig, want de zenuwen lopen niet voorlangs, maar achterlangs. Met die combinatie van talenten moet hun lichaamstaal wel bloemrijk zijn.
Ja, en de mens heeft zijn eigen evolutie maar slecht geregeld. Endeldarm niet correct uitgelijnd voor soepel poepen, rechtopstaand voor minder evenwicht, een geboortekanaal dat vaak voor een moeilijke bevalling zorgt, een voor vele vrouwen vervelend pijnlijke maandelijkse menstruatie, een altijd volledig buiten het lijf hangend voortplantingsorgaan bij mannen, ogen met een blinde vlek dus ook nog eens een keer, tanden die uitvallen en niet terugkomen, Donald Trump, etc etc.
Ik denk overigens niet dat die octopus de laars associeert met de aquariumhouder.
Geen terugslagkleppen in de aders in je billen, enkel omdat landdieren op 4 poten, die de billen hoger hadden dan hun hart, die er uit bezuinigd hadden...
![[image]](http://i.imgur.com/9LGIW7C.jpg)
Precies. En dan zijn er nog steeds mensen die er van overtuigd zijn dat wij zijn ontworpen door - en naar het evenbeeld van - een of ander verlicht en perfect opperwezen dat gewoon bedacht is door een onbekend gebleven koekebakker die meer dan 2000 jaar geleden hele volksstammen ervan wist te overtuigen dat dat waar was, waarna etc.
De bijbel is fake geschiedenis: Op talloze punten in tegenspraak met geschiedkundige bronnen, op zeer cruciale punten, zoals welke koningen waar wanneer heersten, bijvoorbeeld.
Ook dat, ja. Maar laten we niet beginnen met het factchecken van de bijbel;
Het is een proto-sprookjesboek waarin braambosjes die in de fik staan kunnen praten, mensen in zoutpilaren veranderen, ouwe knarren zeeën kunnen splijten en walvissen met volwassen mensen in hun maag rondzwemmen.
Dat mensen het nog steeds als waarheid beschouwen heeft mij van kinds af al verbaasd.
"dat als je van elke diersoort slechts één mannetje en vrouwtje neemt, je de soort kan redden"
Dat blijkt in de praktijk gekgillend moeilijk. Zie Yang Tse-dolfijn, buidelwolf, Noordelijke breedbekneushoorn...
""dat als je van elke diersoort slechts één mannetje en vrouwtje neemt, je de soort kan redden"
Nee. Als je van elke diersoort slechts een stuk of honderd mannetjes en vrouwtjes neemt en het geluk hebt dat er genoeg genetische diversiteit is binnen de groep, dan kan je de soort redden.
Dus, Noach, vijftig mannetjes en vijftig vrouwtjes van elk dus. Of misschien toch maar honderd van elk, voor het geval dat.
Precies dat dus. Honderddertig meter lang, 22 meter breed en 14 (!) meter hoog. Drie zonen, vrouwlief, Noach zelf en nou, pak hem beet, een paar honderdduizend dieren. Tenzij de ark een TARDIS was, schier onmogelijk.
Ik las laatst dat men poogt de Tasmaanse Duivel weer terug te fokken. Dat wordt dus ook nooit een volle 100% Tasmaanse Duivel, natuurlijk.
Daarnaast, terugkomend op dat bijbelse idee dat de mens geschapen is naar gods (perfecte) evenbeeld, waarom bijten wij dan af en toe nog op de binnenkant van onze wang en verstuiken we onze enkels? Waarom krijgen we rimpels, gaat onze buik hangen, lekken we na als we een tioletbezoek hebben gehad, hebben we diarree, krijgen we kanker, worden we oud en gaan we dood?
Dan moet je ook even van achter naar voren de buis leegdrukken.
(Niet dat dat tegen kanker helpt.)
Toch is dit boek (en zijn prequal en sequal) het enige waarvoor gigantische gebouwen voor zijn opgericht, waarvoor je speciale boekwinkels zijn, en waar je speciale extralange studierichtingen voor hebt. En belangrijke leiders laten het ook bestuderen.
Ja, al die mensen die de bijbel studeren. In mijn ogen een tijdverspilling. Sprookjesboeken lees ik niet meer sinds mijn kleutertijd. Toen ben ik overgestapt op encyclopedieën.
"Pappie, wat is dat voor een ding daar in de Dode Zee?"
"Dat is een zoutpilaar, jongen."
"Waar komt die vandaan?"
"Weet ik veel? Een of ander wijf keek achterom en riep de toorn Gods over zichzelf af, ofzo. Vraag het aan je moeder."
Ze hebben haar jurk gevonden.
De dode zee is niet dood, daar leven bacteriën in. Ik bedoel maar. De Bijbel negeert een aanzienlijk deel van de biomassa. En het is nog een essentieel deel ook. Zonder bacteriën geen spijsvertering, geen stikstof voor planten, geen processen in de zee die een stap zijn in allerlei cycli...
De Bijbel negeert ook de virussen, terwijl die, als je alle 1.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000 partikels van elk gemiddeld 100 nanometer naast elkaar legt, je toch een virusketting van bijna 10 miljoen lichtjaar krijgt. Da's toch al bijna twee keer op en neer van hier naar de Andromedanevel.
1. Arduenn commented on 2017/8/9, 10.37 h:
Ook een leuke lees over 'octopuses', zoals ze in SciAm genoemd worden. De schrijvers van 'Finding Dory' zaten er helemaal niet zover naast. Octopodi hebben een vergaand gevoel van ruimtelijk inzicht van hum omgeving, kunnen mensen van elkaar onderscheiden—zelfs als ze hetzelfde uniform dragen. En ze zijn, zoals in Finding Dory, hoogst ontsnappingsgevaarlijk.
"Captive octopuses often try to escape, and when they do, they seem unerringly able to pick the one moment you are not watching them."