The Black Forest

5564. Submitted on 2016/6/13, 9.29 h by Arduenn:

Grondstoffelijke Trillingen

[image]

… laten zich beter beschrijven als grondstoffelijke rotaties.

Dit is zo'n beetje de basis voor alles, ons heelal, geen Harry Weggelaar-achtig gelul in de ruimte, maar keiharde natuurkunde: de waarschijnlijkheid dat een object zich op een bepaald tijdstip op een bepaalde plaats bevindt is gelijk aan het kwadraat van de genormaliseerde uitkomst van een golffunctie bij een gegeven tijdstijp en gegeven positie. Dat wil zeggen: het hoeft daar niet te zijn, maar de uitkomst van de golffunctie vertelt je de kans dat je het daar zult vinden. De consequentie is dat er een kans bestaat dat ik over een seconde op de maan sta en daarna weer hier. De kans is reëel en geen enkel fysicus zal dat ontkennen. De kans is alleen heel erg klein.

Over reëel gesproken: de x-as is reëel en de y-as is imaginair. Op het moment dat iemand komt verifiëren of ik nog met beide benen op de Aarde sta, of op de maan, stort het imaginaire raamwerk in en sta ik op de maan, of hier op Aarde. Zolang er niemand is om het even na te checken, blijf ik in een superpositie. Niet (wel op de Aarde, niet op de maan), ook niet (niet op de maan, wel op de Aarde), niet (op de maan én op de Aarde), en ook niet (niet op de maan en niet op de Aarde). Maar wél in een superpositie van (op de maan en op de Aarde). Superpositie is een toestand waar we in de grotemensenwereld nog niet helemaal aan gewend zijn. Maar het bestaat echt. Dat hebben ze in een laboratorium onderzocht.

There are 10 comments to this post (the latest by Arduenn on 2016/6/20, 7.36 h).

1. Dave commented on 2016/6/16, 0.21 h:

mijn comment raakt steeds kwijt

Vroeger, toen we nog gewone voedingen met trafo's en gloeilampen hadden, voldeden de oude meters. Al het vermogen dat je opnam uit het elektranet kwam uit de reële component. Nu hebben voedingen zoals voor je telefoon en computer circuitjes die steeds aan en uit schakelen. Ledverlichting wordt gestuurt met een condensator en je kookt wellicht op een inductiekookplaat (aanrader). Dat soort stroomgebruikers tappen ook aanzienlijk uit de imaginaire component van die 50Hz wisselspanning uit je stopcontacten. En dat zagen de oude meters niet. Het leuke is dat die nieuwe meters het opgenomen vermogen door dit soort nieuwewetse apparaten wèl kan zien. Slim hè?

Ovrigens betaal ik helemaal niets voor stroom.

2. Arduenn commented on 2016/6/16, 19.10 h:

Heb je zonnepanelen?

Bij mij staan die bosbomen teveel in de weg.

[image]

¿Que?

3. Dave commented on 2016/6/16, 20.09 h:

Ik mag geen zonnepanelen, want ik woon in een rijksmonument.

4. Dave commented on 2016/6/16, 20.25 h:

Qua deel 1 van "dat is toch wel raar":

De twee brillen onder 90 graden laten samen geen licht door, want de eerste laat alleen ligt door dat (bv) op en neer trilt, en de andere alleen dat heen en weer trilt, samen nul, omdat ze 90 graden van elkaar verschillen. Dat is wat een polarisatiefilter doet.

Het glas laat niet alleen licht in een bepaalde polarisatie door, hij draait deze polarisatie ook een beetje, zoals linksdraaiend melkzuur gepolariseerd licht ook een beetje linksom draait.

Dus met drie glaasjes werkt het als volgt. Glaasje 1 laat licht door dat in een bepaalde richting is gepolariseerd, en draait die richting ook. Glaasje 2 staat onder een hoek van 45 graden. In die hoek laat hij een aanzienlijk deel van het licht door, en draait het weer een stukje verder. Glaasje 3 kan daardoor ook licht door gaan laten. Dat ook dit glaasje de polarisatie draait, is niet van belang, want dat zien wij als mens niet.

Een glaasje tussen de camera en de twee 90 graden gedraaide glazen heeft geen zin, want je begint al met niets. Niets keer iets is nog steeds niets.

Een glaasje achter de twee anderen is ook zinloos, want wat je daar doet, kan niet door het systeem van die andere twee 90 graden gedraaide glazen heen.

Overigens moet je kunnen vinden hoeveel de glazen de polarisatie draaien, door uit te zoeken onder welke hoek die drie glazen het meeste licht doorlaten.

5. Jasper commented on 2016/6/16, 21.08 h:

@Dave: je betaalt niets voor stroom? heb je het paard in de kelder op een lopende band staan ofzo?

Worteltje er voor hangen en hoppa daat gaat ie

6. Dave commented on 2016/6/17, 22.22 h:

Nee, ik gebruik namelijk geen stroom.

7. Dave commented on 2016/6/17, 22.24 h:

Jij ook niet, trouwens.

8. Jasper commented on 2016/6/18, 8.23 h:

Ah, het is een kwestie van hoehetet eigelek. Men gebruikt elektriciteit.

dat bedoel je toch?

9. Dave commented on 2016/6/19, 21.43 h:

Ik bedoelde dat elke ampere die je huis ingaat er ook weer uitgaat, terug naar de centrale. Je betaalt dus niet voor de stroom. Je betaalt voor het vermogen dat je daaruit opneneemt.

Zeg dat maar tegen de kwijleballen die je nieuwe energie contracten komen aansmeren!

- Eeh, wah betaol de gij veur stroom?

- Hemmal naks! Gebruik da nie, jonguh.

Overigens gaan de elektronen zodanig langzaam door het koper (denk cm/u) dat de elektronen niet eens ververst worden. De elektronen die in je gloeilamp zaten toen je hem kocht zitten er mogelijk nog altijd. Ze worden fors heen en weer gewiebeld, 50x per seconde, maar ze verplaatsen daarbij maar weinig. Ze volgen de centrale wel heel vlotjes, dat moet gezegd. Ze reageren met 1/3e van de lichtsnelheid.

10. Arduenn commented on 2016/6/20, 7.36 h:

[image]

En bovendien teleporteren ze van het ene blauwe of rode gebiedje naar het andere in de koperdraden, zonder ooit in de witte gebieden te komen. En dan lijkt dat alleen maar zo als je ze wilt detecteren. Zolang je ze niet detecteert zitten ze als golf uitgesmeerd niet overal tegelijk maar in een soort superpositie (dat linkerplaatje, niet de rechter-; daar heb je vloeibare helium voor nodig). Vertel dat maar aan die colporteur.

Add new comment:

Name:

Site: