1392. Submitted on 2006/5/4, 21.50 h by :
Een gezellig verhaaltje op de donderdagavond
De doorbaak
Hij plekte wat aan zijn gibson gitaar en oefende alvast op zijn meest geconcentreerde muziekgezicht. Vanavond een optreden in de Dolle Schavuit, dat betekende wat. Wat precies wist hij nu zo snel niet, maar dat was te wijten aan zijn alcoholconsumptie van vanochtend. En vanmiddag. Tot nu eigenlijk. Hij legde de gitaar, zijn kostbaarste bezit, voorzichtig tegen de versleten leren bank. Hij zette Jack aan zijn lippen en slurpte wat van het ranzige gele vocht. Als de doorbraak kwam, dan maar eens beginnen aan een goeie smaak. Dat gold evenzo voor zijn smaak in de dames. Vanochtend werd hij wakker met een plukkerig roodharig meisje half over hem heen. Waar hij dat aan had te danken, God mocht het weten. Ze stonk. Naar zeewier en olijven. Hij rilde nog wat na, krapte wat aan zijn kruis. Hij stak een Camel op en neuriede zachtjes iets wat op een nummer van Madonna leek.
1. Kittekat (vervolg) commented on 2006/5/4, 21.51 h:
Die kutnummers bleven zo hangen, daar kon je niets aan doen. Ze had wel mooie gekleurde kousen aan gehad, tot net iets boven haar dijen. Zachte dijen, trouwens. Dat weer wel. In tegenstelling tot haar schelle stem. Dat zou het doordrinken van vandaag kunnen verklaren. En die kloppende boor in zijn hoofd. Haar tanden waren erg wit, lekkere mond. Was ze maar doofstom geweest, misschien hadden ze dan wel een toekomst kunnen hebben. Of in ieder geval nog zon nacht waarop ze haar kunsten mocht vertonen. Hij keek met een schuin oog naar de tv. Een mokkeltje reed heen en weer op een neger. Behangen met diamanten en goud. Het bling was niet ver weg meer, na vanavond. Met een vet platencontract op zak, eindelijk een creditcard waar hij wel zonder argwaan mee kon betalen en de verfijnde vrouwen aan zijn zijde. Zon bubbelbad leek hem ook wel wat, in de tuin ofzo. De boor in zijn hoofd werd wat scherper, zo leek het. En duiven. Witte duiven in gouden kooien, overal door het huis hangen aan plafonds met kroonluchters en die champagne hoe heet dat merk ook alweer? Hungup, hungup, hungup. De boor leek zijn hoofd te splijten. Tot zwammetjes, rood met witte stippen. Wat doet die kabouter op de tv? De wereld leek te zweven en draaide om zijn as, hij hing schuin. De hemel, blauw. Mr. Blue skie, bye bye. En de wereld kwam ten einde.
Het was een wat andere doorbraak dan hij in gedachten had.